Trading war-stories,
take (my) loss as a win.
We gingen eens een keer met de harde kern knokken, of iig dat waren we van plan.
Ik ben van ’75 en in mijn stad waren er in de jaren ’80 krakers-rellen, massive. Dus ik moet 5 of 6 jaar oud geweest zijn, maar ik was er hoe dan ook wel bij. Rellen, okay dan. Waar wachten we nog op, idd. Kan zijn dat dit de tweede ronde een paar jaar later was, of dat wij net het staartje meekregen van de originele “krakers-rellen”
Het was ME-ers tegen de Krakers, boekhandelcomplex oid. Dus iedereen was al op de hoogte dat het weer of nog steeds losging, en we waren met een mannetje of 15 op het eind. Hooligans hadden ons opgehaald uit binnenstad, om mee te gaan knokken tegen wie of wat dan ook, iig los te gaan op ME of krakerstuig.
Alles en iedereen kon een pak rammel krijgen die zonnige en lieflijke ochtend/ middag. Dus die gasten pikten ons op uit de binnenstad/ of vroegen ons mee. We kennen mekaar allemaal. Soms van vroeger samen knokken of tegen elkaar knokken, of van school, sport etc. Hoe dan ook, in de binnenstad “ken je mekaar”
Zal je wat vertellen, andere gasten uit andere buurten, waar je toen vroeger nog tegen knokte, en een paar jaar later beste matties en compagnons mee was.
Je kent mekaar, harde Kern.
Nobody was cryin’ gewoon geweld, geen haat.
En als ik zeg “binnenstad” dan bedoel ik dat we allemaal boeven waren. Dus 7 hooligans/ maatjes van vroeger en wij: het geboefte mannetje of 5, de wilde multi-culturele Apen. We liepen soms met 10, soms met 20 man maar uiteindelijk 12 tot 15 man. en allemaal wauzen.
We zouden die mf’s gaan ghosten like nottin’ else. We hadden een sluiproute, door de bosjes, binnenstadtuinen en dakjes, rechtsreeks in het hol? van de Leeuw/ Staat. We kwamen precies tussen ME-cordons in. En keken beide cordons in de rug.
Die straat was echt doodstil, heel raar en creepy; een echte doodse stilte, werkelijk uitgestorven en niemand aanwezig.
We was ghosts man, en dat zouden ze te weten komen ook. En zeer zeker gaan berouwen.
We loerden onze prooi, we were gearing up. Ready to roll up on these clowns..
Hey, ante up. Wat gaan we doen !
We waren ze ah ghosten like nottin’ or nobody.
We was ghosts man.
Silent assasins, mate.
Ghosts.
Niemand die ons zag, we waren Bassie !
souma na Basie dan ! Wij toch, de harde kern.
Wij kennnen de stad. Zijn de stad en straat geworden, omdat we de hele dag de boel liepen leeg te roven, vanaf de daken graag.
Die hooligans, harde kern deze keer.
Hooligans is maar een woord, maar voetbalsupporters/ hooligans dat zijn gewoon Hollandse jongens van die stad.
Die hebben in hun prille jeugd of puberteit wel in de onafgebouwde nieuwe winkelpromenades hun eerste meisjes staan vingeren, of hebben er zelfs nog slootje gesprongen.
En allemaal gaan ze als volwassenen 5 vd 7 dagen ah werk of naar kantoor, toen ik daar 2 decennia geleden achterkwam, was ik ook heel erg verbaasd.
Zij zijn stadjers, en dat is niet zomaar een woord.
Stadjers – die kunnen met de ogen dicht hun weg nog wel in de stad vinden, komen altijd wel goed uit. Iedereen kent ze, en het komt wel goed.
Het was ook een van hen die met de sluiproute kwam. Er was overal chaos ah starten in de stad, en wij zochten een battle-front. Iets om op te klappen en Klop te geven, gewoon omdat iedereen toch al ah knokken was met elkaar, en wij ook wel een handje mee wilden helpen. Harde kern, of niet dan.
Dus, we zouden alles en iedereen gaan ghosten as a m-fucker.
Run up on these fools and just smoke ‘em.
We kwamen Kwaadschiks, maar dat sprak voor zich.
De Staat had die straat waar we in een brede steeg de boel stonden te bekijken afgesloten. De woeste en bepantserde ME-ers hadden beide ingangen hermetisch afgesloten en leefden in de veronderstelling dat die ½ km lange, en brede straat uitgestorven was. En dat er niks of niemand ongezien door kon. Veel chique kantoorpanden/ garages, aanbouw en herenhuizen.
Geloof doet niet altijd leven. Geloof niet dat je leerboekjes en softe leidinggevenden gelijk hebben omdat dat toevallig ook zo in het zwakzinnige bijbeltje staat. Cirkelredenering. Dus beide cordons stonden slapend met de rug naar de lege en veilig afgeschermede straat. Die straat was veilig, onder controle en leeg. Uitgestorven en niemand aanwezig. still ..ghosts.
Niet alert omdat ze een Geloof hadden in hun strategieeen uit #1851
We stonden achterin de steeg op een grote tussenliggende garagebox ofzoiets, dikke boomkruinen waar we door beschut werden ook nog. Dertig mtr verder op begane grond zaten we afwisselend de situatie op te nemen en tacktieken te bespreken.
Hop, dakje af en naar de voorkant sluipen en Koekoek !
Het hoekje omkijken.
Linksom 150 mtr verderop stond 6 of 7 man ME een groep krakers tegen te houden die via de Grote Markt de straat in wouden. Beetje schelden en uitdagen. 't was nog niet losgegaan.
Rechtsom 300 mtr verder keken we een heel regiment van ME-ers op de rug. Die stonden naar de ring of grachten te kijken ad buitenkant binnenstad. Maar dat was alleen maar blauw, en veel.
Sommigen wouden Linksaf, en anderen wouden perse rechtsaf de grootste groep ME-er smoken.
(Oud zeer denk ik)
Ik wou Linksaf. Met een charge vd ME meegaan en gelijk rossen op alles. Of gewoon dwars over en door die paar ME-ers heenslaan, al rennend in de rug springen, en dan recht in de groep met Krakers uitkomen en doorblijven rammen en stompen. Netzolang totdat we de Grootte Markt weer konden zien en terug de shoppa in of gelijk bijtanken terras.
fok 'em. Kijk we wouden iedereen die bewoog gewoon stompen geven, ME-ers netzo hard als die krakers, want dat waren ook punks.
Dus wat gaan we doen ! Kom op dan, harde kern ! Wij ons terugtrekken op het dak, we staan op de Romeinse heuvels de chaos, beneden in de vallei te bekijken.
We zijn opgefokt, we staan in onze dimensie, de harde kern, het aanstaande bloedbad te plannen en te aanschouwen.
Ghosts, we rattle bones.
Maar we we staan maar te loeren, heen en weer te lopen, en te discussieren. sommige gasten wouden al weer vertrekken, dat gelul altijd, die zagen de bui al hangen.
(Er wordt dus weer alleen maar gelult en niet geknokt.
'k Weet de uitkomst al, zie jullie dadelijk ook op het terras, wanneer dezelfde conclusie wordt bereikt, laters.)
Dus daar was al energie die wegvloeide. Andere gasten die wouden hoe dan ook rechtsaf, wij discussieren. Vergaderen. Iedereen maakte zijn punten, maar nog steeds geen beslissing. En we begonnen gefokt te raken. De ontlading had al moeten komen. De woede/ agressie zat nog steeds in ons. Nog niks echt aan de hand, maar we stonden wel te springen.
Energie was ah wegslippen omdat niemand van ons dit heel serieus nam. Het was onze beef niet, we hoefden niet tot de dood, of weken ziekenhuis.
Het was onze beef niet, we maakten het alleen onze beef. Ok, koppen bijelkaar. Want nog langer afstel, was uitstel. En dit was een te mooie kans om te laten gaan.
We waren stealth, niemand die ons verwachtte. Genoeg gasten Links/ Rechts wouden dit kampioenschap niet laten gaan. De winst lag voor het oprapen.
Kom op DAN ! Koppen bijelkaar, allemaal, wij het dak op in de beschutting vegaderen om een besluit maken.
GAAN !
Hoe dan ook. Harde kern !
Nou, Wat gaan we doen! Nu zeggen, Linksom of Rechtsom !
Nu zeggen !
En voordat we antwoord kunnen geven KRAKEN we met 15 man dwars door het dak van die schuur. Zo met zijn allen door het dak, 4 mtr naar beneden.
KRRAAAAAAKKKK !! KRACK KA KA KA
GODGLOEIENDE GDV
Dat hele dak met ons erop begaf het. Rechtstandig in zichzelf, alleen de muren bleven staan.
RAAAAAAASSSCH!! ende KRAECK !
En een Kabaal jonge, echode lekker het Geheimzinnige steegje zo de straat en stad in.
FOK, We Focked it, cover blown.
Men down, men down.
Er lagen drie hooligans letterlijk op hun poffertje op de vloer beneden. Helemaal onder het gips, -stof en houtsplinters lagen ze daar. Iedereen zakte minimaal 1 mtr naar beneden en schrok zich de kech van zijn hoedje.
De helft waar ik opstond brak niet aan alle kanten af en hing schuin naar binnen. De zijmuren en bekisting bleven staan, dus ik hing redelijk relaxed. De meesten waren alleen 2 mtr van hun voetstuk gevallen en zich letterlijk het leplazerus geschrokken.
Abort mission, abort mission impossible, eerst de boys op de vloer eruit getrokken, uitgelachen en voor laten gaan met de smadelijke aftocht, terug naar de veilige binnenstad.
Meeste tjappies kwamen met de schrik vrij, zijn wel wat gewend. Kunnen snel schakelen en niks aan't handje dus.
harde kern, je weet zelf.
Maar het was zo uit het niets, zo'n schokkende verandering van de situatie, we schrokken ons echt allemaal een hoedje. Want er staat wel ME en politie overal en nergens. Sommigen sprongen van paniek zo van het dak, en anderen kukelenden van schrik zo rechtachterover plat op de rug de bosjes in, beentjes in de lucht.
hilarisch.
Maar niet iets dat in de planning stond, of gewenst was om onze aanwezigheid in het holletje vd Staat/ Leeuw verborgen te houden. We waren te Geheim gegaan, en zomaar Vrijmetselarend in de bosjes gekukeld. Beentjes in de lucht.
Potverdorie, driewerf.
Weet iemand hoe een net niet verzopen katje eruitziet. Die de sloot uitklimt en gewoon echt baalt. Zo voelden wij ons een beetje
